อ่านละคร สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย ตอนที่ 6 วันที่ 28 ก.ย. 56
“นายหรั่ง ฉันต้องขอบใจนายมากและอยากให้นายทำหน้าที่เหมือนเดิม ติดตามลูกแพรทุกฝีก้าว ช่วยประคับประคองช่วยเธอตัดสินใจในสิ่งที่เธอไม่ชำนาญ ฉันไม่มีตำแหน่งให้นายแต่นายจะขึ้นตรงต่อฉันมีอะไรก็ให้รายงานฉันทันที...อ้อ มีโทรศัพท์มือถือกับโน้ตบุ๊กวางอยู่ที่เบาะข้างหน้า นายเอาไปใช้ซะ ฉันให้เป็นอุปกรณ์ประจำตำแหน่งของนายจะได้ตามตัวง่ายๆ เอาบิลมาเบิกเงินกับนายสยาม...ไอ้บัตรเติมเงินน่ะเลิกใช้ได้แล้วนะ”หรั่งรับคำ เป็นจังหวะที่รถแล่นมาถึงประตูรั้วบ้านของสุริยะพอดี...
พระสังกัจจายน์ซึ่งทำจากกระเบื้องหลังคาโบสถ์ของวัดดังแห่งหนึ่งที่เผ่าลาภนำมาฝากสุริยะ ดูด้อยค่าลงไปถนัดใจเมื่อคนรับนำมาตั้งไว้เคียงคู่กับ ฮก ลก ซิ่วทำจากหยกขาวขนาดใหญ่โตของแสงเทพ สุริยะแสร้งถามว่าเผ่าลาภมีอะไรลำบากใจหรือเปล่าถึงต้องมาที่นี่ด้วยตัวเอง เขาอยากให้สุริยะช่วยเร่งเรื่องประทานบัตรซึ่งล่าช้ามาก และที่สำคัญบริษัทเทพทอแสง คู่แข่งของเขากำลังไล่บี้ที่ดินผืนนี้อยู่เช่นกัน
“อ๋อ...ของคุณแสงเทพ ผมลำบากใจจริงๆ ว่ากันตามตรงเลยนะครับ ผมว่าต้องแล้วแต่ทางผู้ใหญ่แล้วล่ะ
แหมอยู่พรรคเดียวกันเสียด้วย แต่ยังไงๆคุณเผ่าลาภก็คนเก่าคนแก่ ต่อสายตรงกันได้อย่างนี้ไม่น่าพลาดนา”
“ผมก็คิดอย่างนั้นแหละ กลัวแต่ว่าเด็กๆจะมีเรื่องกันเสียก่อน ไม่กี่วันมานี่ก็เพิ่งจะยกพวกชกต่อยกัน”
สุริยะรับปากจะตามเรื่องให้ แล้วเสนอว่าวันไหนว่างๆ จะนัดเผ่าลาภนัดมากินข้าวกับแสงเทพเพื่อกระชับมิตรกัน เผื่อจะมีทางลงได้สวยกว่านี้ แขกผู้มาเยือนรับปากอย่างไม่ใคร่จะเต็มใจนัก
ooooooo
หรั่งหยิบสมุดบันทึกขึ้นมาเขียนข้อความเหมือนเช่นที่เคยทำทุกคืนก่อนเข้านอน
“พระเจ้าใช้เวลาสร้างโลกนานแค่ไหนไม่รู้ แต่ฉันใช้เวลากว่าสิบเจ็ดปีที่จะได้มีโอกาสใกล้ชิดเธอ วันนี้เธอช่างเหมือนเด็กแสนงอนตัวน้อยๆ เสียจริงๆ คนไม่มีหัวใจเท่านั้นแหละถึงจะหักห้ามใจไม่ให้หลงใหลเธอได้...เทพธิดาน้อยๆของฉัน...”
พลันมีเสียงดังโครมครามมาจากนอกห้อง หรั่งวิ่งออกไปดู เห็นก้อยนั่งกุมเท้าอยู่ที่พื้น ข้าวของใกล้ตัวล้มระเนระนาด รีบเข้าไปถามว่าเป็นอะไรไป ได้ความว่าเธอสะดุดอะไรก็ไม่รู้ เขาสำรวจดูรอบๆ
“อ๋อ โน้ตบุ๊กกับโทรศัพท์มือถือเครื่องใหม่”
“หรั่งมีตังค์ซื้อด้วยหรือ”
ชายหนุ่มคุยว่าเป็นอุปกรณ์ประจำตำแหน่ง เจ้านายของเขาเพิ่งให้มาเมื่อตอนบ่าย ก็เลยเอามาเสียบไฟชาร์จแบตเตอรี่ไว้ ก้อยอดชมไม่ได้ว่าเจ้านายของเขาใจดีมาก ให้เบิกเงินเดือนล่วงหน้าไม่พอใจยังให้อุปกรณ์เหล่านี้มาใช้อีก แบบนี้เขาคงต้องทำงานกับเจ้านายคนนี้ไปตลอดชีวิต หรั่งคิดว่าน่าจะเป็นอย่างนั้น แล้วพยุงก้อยลุกขึ้น เธอเตือนเขาว่าอย่าลืมพาไปขอบคุณเผ่าลาภให้ได้ ถ้าไม่ใช่เพราะท่าน เธอคงไม่ได้ผ่าตัด ถึงแม้ผลการผ่าตัดจะไม่เป็นไปตามที่คาดหวัง หรั่งรับปากว่าสักวันหนึ่งจะพาเธอไปให้ได้...
เสร็จจากพาก้อยเข้านอนเรียบร้อย หรั่งกลับมาทิ้งตัวนอนลงที่เตียงตัวเอง มองแผ่นไม้บนเพดานซึ่งติดรูปภาพของแพรวาพร้อมด้วยเรื่องราวของเธอเต็มไปหมด แล้วคว้าล็อกเกตรูปไวโอลินขึ้นมาดู พลันภาพในอดีตผุดขึ้นมาในความคิดคำนึงของเขา ตอนนั้น เด็กชายคนหนึ่ง ถือล็อกเกตอันเดียวกันนี้ไว้ในมือ ที่คอของเขามีผ้าเก่าๆ ผูกเป็นผ้าคลุมไหล่ไว้ อีกมือหนึ่งกวัดแกว่งดาบไม้ผุๆไปมา
“นี่คือสัญลักษณ์ของอัศวิน...อัศวินเท่านั้นที่จะปกป้องเจ้าหญิงได้ ข้ามศพข้าไปก่อน ถ้าคิดจะแย่งสัญลักษณ์นี้ไปจากข้า” เด็กน้อยพูดจบ วิ่งชูล็อกเกตอันนั้นไปรอบๆ
ooooooo
ขณะที่แพรวาเดินนำหรั่งมาถึงหน้าห้องทำงานตัวเอง อรทัยเข้ามาต่อว่าเรื่องที่เมื่อวานเธอหายหน้าไปทั้งๆที่เพิ่งรับตำแหน่งใหม่เป็นวันแรก โดยที่ตนยังไม่ทันจะได้มอบหมายงานอะไรให้
“น้องแพรไปกับคุณป๋าค่ะ พอกลับมาตอนเย็น อาโกฮุ้งก็ไม่อยู่แล้ว”
“ใครจะไปรอได้ล่ะ กลับเสียเย็นป่านนั้น ฉันจะมอบหมายให้น้องแพรดูแลรับผิดชอบเรื่องออเดอร์นะ”
“ยังไงคะ”
“ในออเดอร์แต่ละลอตของเราเนี่ยนะ มันจะมีกำหนดการส่งของที่ชัดเจน น้องแพรจะต้องประสานงานกับฝ่ายผลิตให้ผลิตสินค้าให้ทันตามกำหนด ขั้นตอนอะไรที่มันยุ่งยากเกินไป น้องแพรก็ต้องทำให้มันราบรื่น ประสานงานกับฝ่ายขายและทางเหมืองให้มีข้อมูลที่ตรงกัน ทั้งแบบและกำหนดเวลา เข้าใจไหม เอาแค่นี้ก่อนแล้วกัน คงไม่หนักเกินไปน่า ผู้ช่วยก็มีไม่ใช่หรือ” อรทัย อธิบายเสร็จชำเลืองไปทางหรั่ง ก่อนจะยิ้มหยัน...
ครู่ต่อมา หรั่งนำตัวแทนของทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องกับออเดอร์ที่อรทัยว่ามาพบปะพูดคุยกับแพรวาที่ห้องทำงาน ทั้งฝ่ายขายในประเทศและต่างประเทศ ฝ่ายผลิต ฝ่ายประชาสัมพันธ์ ฝ่ายตรวจสอบคุณภาพและฝ่ายอื่นๆ รวมแล้วร่วมสิบคนมาแนะนำตัวและแจกแจงหน้าที่ของตัวเองให้เธอฟัง แพรวาฟังไปได้แค่สองคนเริ่มปวดขมับ รับไม่ไหว ต้องกดอินเตอร์คอมฯเรียกหรั่งให้เข้ามาช่วยฟังอีกแรงหนึ่ง...
ระหว่างที่แพรวาพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะทำความเข้าใจงานในหน้าที่ใหม่ของตัวเอง รำไพไม่ลืมสอบถามกันทิมาซึ่งนัดมาเดินซื้อของด้วยกันว่าตัดสินใจอย่างไรเรื่องมาทำงานออกแบบอัญมณีให้บริษัท เธอขอผ่านไปก่อน เพราะเกรงใจสามี ไม่อยากทำให้เขาไม่สบายใจ อีกอย่างหนึ่ง บารมีเริ่มทำธุรกิจใหม่เกี่ยวกับการส่งของ ท่าทางจะไปได้ดีเพราะเขาดูมีความสุขกว่าเมื่อก่อน
“ถ้าอย่างนั้นก็ดีแล้ว แต่ถ้าเปลี่ยนใจเมื่อไหร่ก็บอกนะ” รำไพพูดจบเดินไปหยิบสินค้าที่หมายตาไว้...
เนื่องจากกัมปนาทซึ่งตอนนี้ไปคุมงานออกแบบอัญมณีอยู่ที่เหมือง มีปัญหาเรื่องออเดอร์ใหม่ที่แพรวาส่งมาให้ดู จึงโทร.ตามเธอให้ไปพบที่เหมืองวันพรุ่งนี้
“ตอนมาเผื่อเวลาหน่อยนะจ๊ะน้องแพร ช่วงนี้ตำรวจตั้งด่านตรวจอะไรกันไม่รู้ ทุกวันเลย ทางเข้าเหมืองรถวิ่งได้เลนเดียว รถติดน่าดู...จ้ะ...พรุ่งนี้เจอกันจ้า...จุ๊บๆ” กัมปนาทวางสายแล้วหันไปยิ้มให้ธนูที่นั่งอยู่ใกล้ๆ
ooooooo
รถติดยาวเหยียดเพราะตำรวจตั้งด่านตรวจค้นอย่างที่กัมปนาทว่าไว้ไม่มีผิด รถของแพรวาที่หรั่งเป็นสารถีก็ถูกเรียกตรวจค้นเช่นกัน หรั่งอดถามตำรวจไม่ได้ว่ามีเรื่องอะไรกัน
“ยาบ้าน่ะสิครับ มันขนผ่านแถวนี้ก็เลยต้องเข้มงวดกันหน่อย”
หรั่งอยากรู้ว่าหน้าตายาบ้าที่จับได้เป็นอย่างไร ตำรวจชี้ไปที่ท้ายรถกระบะตราโล่ เห็นลังหน่อไม้มีข้อความเขียนข้างๆ ลังว่า “หน่อไม้ไผ่ตงชั้นดี ต้องที่นี่ หน่อไม้คุณรัช” เขาถึงกับร้องเฮ้ย นั่นมันลังหน่อไม้ไม่ใช่หรือ
“ก็ลังหน่อไม้น่ะสิ ลักลอบขนของป่านี่ก็ผิดอยู่แล้ว มันยังอุตส่าห์ยัดไส้ยาบ้าเข้าไปอีก ยัดกันทีหนึ่ง ลังละเป็นร้อยๆเม็ด เวรกรรมของพวกมันเอง ดันทำตกไว้ลังหนึ่ง คงขนกันเพลิน เราก็เลยต้องเข้มงวดกับถนนเส้นนี้หน่อย เพราะดูเหมือนมันจะเป็นทางลำเลียงยาบ้าของพวกมัน” ตำรวจพูดจบก็ตรวจค้นรถของแพรวาเสร็จพอดีจึงโบกมือให้หรั่งเคลื่อนรถผ่านไปได้...
ครู่ต่อมา แพรวากับหรั่งมานั่งอยู่ตรงหน้ากัมปนาทซึ่งเอาแบบร่างของเครื่องประดับไพลินชุดใหญ่ทั้งสร้อยคอ แหวน ต่างหูและกำไลข้อมือของลูกค้ามาให้ดู พลางอธิบายปัญหาที่เกิดขึ้นว่าไพลินที่มีอยู่ในสต๊อกของบริษัทไม่พอตามจำนวนออเดอร์ ซึ่งถ้าจะเอาแบบนี้ เขาจะต้องไปกว้านซื้อไพลินจากพ่อค้าพลอยซึ่งจะทำให้กำไรของบริษัทน้อยลง แต่ถ้าลูกค้ายอมดัดแปลงนิดหน่อย ผสมพลอยลงไปบ้างจะทำให้เราทำงานง่ายขึ้น แล้วเอาแบบร่างที่ตัวเองดัดแปลงให้แพรวาดู ปรากฏว่าแบบใหม่สวยกว่าแบบเดิมจนเธอชมไม่หยุดปาก
“ทีนี้น้องแพรก็ต้องไปโน้มน้าวลูกค้าให้ยอมตามเราให้ได้ เราจะได้มีกำไรมากขึ้น เข้าใจไหม”
แพรวายังไม่ทันจะว่าอะไร กฤษฎาเข้ามาทักทายหยอกล้อกับเธอเสียก่อน สักพัก สุชาติผู้ช่วยของกฤษฎาเข้ามารายงานเจ้านายว่าของที่สั่งไว้ได้แล้ว แพรวากับหรั่งต่างมองเขาเป็นตาเดียวกัน สุชาติเหมือนวัวสันหลังหวะ เอาแต่ก้มหน้าไม่กล้าสบตาด้วย
อ่านละคร สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย ตอนที่ 6 วันที่ 28 ก.ย. 56
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายบทประพันธ์โดย ศรัณยู วงษ์กระจ่างสุภาพบุรุษลูกผู้ชาย บทโทรทัศน์โดย เมจิก อีฟ
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายกำกับการแสดงโดย ศรัณยู วงษ์กระจ่าง
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายผลิตโดย บริษัท คลิกเทเลวิชั่น จำกัด
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายแนวละคร : ดราม่าเข้มข้น
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายวันเวลาออกอากาศ ทุกวันจันทร์ และวันอังคาร เวลา 20.30 น.
ติดตามชมละครเรื่องสุภาพบุรุษลูกผู้ชายได้ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ