อ่านละคร สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย ตอนที่ 2 วันที่ 15 ก.ย. 56
หรั่งตื่นแต่ไก่โห่เช่นเคย แต่เนื่องจากช่วงเช้าไม่มีเอกสารต้องส่ง จึงนั่งมองกลีบดอกไม้ของแพรวาที่เก็บเอาไว้ตั้งแต่เมื่อวานขึ้นมาดู แล้วจดบันทึกลงในสมุด“เธอช่างงามพร้อม สมเป็นเทพธิดาในฝัน ในที่สุดเราก็ได้พบกัน” หรั่งไม่ลืมลงวันและเวลากำกับไว้ พลางยิ้มมีความสุข โดยไม่รู้ว่ามีชายในชุดสูทสามคนกำลังช่วยกันปิดคำสั่งศาลตามเสาไฟฟ้าที่อยู่ในชุมชน...
ขณะที่ชาวชุมชนจานเดี่ยวยังคงดำเนินชีวิตตามปกติไม่ล่วงรู้ถึงชะตากรรมของตัวเอง รำไพอดเป็นห่วงลูกสาวที่มัวหลงใหลได้ปลื้มไปกับชายคนรักไม่ได้ เตือนให้เธอเผื่อใจไว้บ้าง ชีวิตไม่มีอะไรแน่นอน แพรวาไม่ใส่ใจเพราะความรักกำลังบังตา รำไพสบช่องที่ลูกอารมณ์ดีสั่งให้ไปเหมืองพลอยกับพ่อวันนี้ ห้ามอิดออดเด็ดขาด...
บ่ายมากแล้วกว่านายสยามจะขับรถพาเผ่าลาภกับแพรวามาถึงเหมืองพลอยของบริษัท M.S. Group. ทนงศักด์ซึ่งเป็นน้องเขยของเผ่าลาภมารอต้อนรับ พร้อมกับรายงานเรื่องสร้างสนามกอล์ฟให้ฟังว่า เขาเชิญบรรดาโปรกอล์ฟมาหารือแล้ว หลายคนเห็นพ้องกันว่าวิวเหมืองพลอยทำให้สนามกอล์ฟสวยไปอีกแบบหนึ่ง เผ่าลาภอยากรู้ว่านักธรณีวิทยาสำรวจสายแร่ในพื้นที่แล้วลงความเห็นอย่างไรบ้าง
“เขาขอใช้ดาวเทียมอีกสักสี่ห้าจุด แถวๆท้ายเหมือง” ทนงศักดิ์พูดจบ พาเผ่าลาภกับแพรวาขึ้นรถกอล์ฟสำรวจพื้นที่รอบเหมือง หญิงสาวอดสงสัยไม่ได้ว่าทนงศักดิ์ทำเหมืองพลอยอยู่ดีๆ ทำไมจะเปลี่ยนไปสร้างสนามกอล์ฟ เขาปฏิเสธทันทีว่านี่ไม่ใช่ความคิดของเขาแต่เป็นของเผ่าลาภที่เห็นว่าการทำเหมืองต้องใช้พื้นที่มาก พอขุดแล้วไม่เจอพลอย ที่ดินก็จะสูญเปล่า จึงคิดจะหาประโยชน์จากที่ดินเหล่านี้โดยสร้างเป็นสนามกอล์ฟ
“นักกอล์ฟทุกคนจะอยากมาเล่นที่นี่ เผื่อโชคดี อาจเจอพลอยสักก้อนสองก้อนในหลุมทราย”
แพรวาชมพ่อตัวเองไม่หยุดปากว่าเป็นไอเดียที่ เยี่ยมมาก หลังจากชมพื้นที่รอบเหมือง ทนงศักดิ์ขับรถพาสองพ่อลูกมายังท้ายเหมืองตรงจุดที่นักธรณีวิทยากำลังสำรวจสายแร่ที่มาสุดด้านหลังเขาซึ่งไม่ใช่ที่ดินของบริษัท
เผ่าลาภสั่งการให้ทนงศักดิ์รีบติดต่อซื้อที่ดินที่สำรวจพบสายแร่ ก่อนที่ใครจะมาตัดหน้า แล้วนึกขึ้นได้ว่าวันก่อนชาติชายหรือเหลียงน้องชายอีกคนหนึ่งของเขา โทร.มารายงานว่าหัวหน้าช่างเจียระไนเมาเหล้าไล่ชก ลูกน้อง จึงตำหนิทนงศักดิ์ซึ่งเป็นผู้จัดการโรงเจียระไนทำไมไม่ดูแลลูกน้องให้ดี ปล่อยให้ต่อยตีกัน เขาแก้ตัวว่าไม่มีอะไร แค่หยอกล้อกันเท่านั้น...
พอได้เจอหน้าชาติชาย ทนงศักดิ์รีบเข้าไปเคลียร์ว่าไม่มีคนงานคนไหนเมาอาละวาด ชาติชายคงเข้าใจผิดไปเอง ทีหน้าทีหลังถ้ามีปัญหากับคนในปกครองของเขา กรุณารายงานเขาก่อนตามลำดับสายงาน แล้วเขาจะรายงานเผ่าลาภเอง ชาติชายรับคำสีหน้านิ่งสนิท ก่อนจะเดินหายไปในกลุ่มเครื่องจักรขนาดใหญ่แถวนั้น
อรทัยซึ่งเป็นน้องสาวคนรองต่อจากเผ่าลาภขับรถกอล์ฟพากฤษฎาหรือต้นและตองลูกชายกับลูกสาวของเธอตามมาสมทบ กฤษฎาได้ยินแพรวาคุยโทรศัพท์อยู่กับตะวันฉาย รีบเดินเข้าไปแซว
“ไอ้ตะวันฉายนี่มันขยันทำคะแนนจริงๆ ทำเป็นโทร.ข้ามประเทศมาหา พูดๆ อยู่นี่อาจมีสาวอึ๋มๆ เคลียคลอ ออเซาะอยู่ข้างๆก็ได้ใครจะรู้”
แพรวาเถียงว่าแฟนของตนไม่ใช่คนแบบนั้น กฤษฎารู้นิสัยเขาดีเพราะเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน หญิงสาวไม่พอใจ ฟ้องตะวันฉายผ่านทางโทรศัพท์ว่าเพื่อนของเขาพูดจาไม่เข้าหู...
ฝ่ายอรทัยต่อว่าพี่ชายว่าทำไมต้องไปด่าบารมีด้วย เขาต่อว่ากลับรู้หรือเปล่าว่าน้องชายตัวดีทำวีรกรรมอะไรไว้ ถ้ากันทิมาไม่มาร้องห่มร้องไห้ขอร้องให้ไปช่วย เขาจะไม่ยุ่งด้วยเด็ดขาด จังหวะนั้นชาติชายผ่านมาพอดีถึงกับชะงัก อรทัยหันไปเห็นท่าทางมีพิรุธของน้องชาย เตือนให้เลิกหมกมุ่นเรื่องกันทิมาเสียที ตอนนี้เธอเป็นพี่สะใภ้ของเขาแล้ว ชาติชายไม่อยากเถียงด้วยเดินเลี่ยงไปทางอื่น เผ่าลาภรีบตามน้องชายจนทัน ถามด้วยความเป็นห่วงว่ายังไม่ลืมกันทิมาอีกหรือ เขาตอบอย่างขมขื่นว่าจะลืมได้อย่างไรในเมื่อเธอเป็นพี่สะใภ้ของเขา
“ชีวิตคนเรามันก็อย่างนี้แหละ มีสุขมีทุกข์ มีทะเลาะเบาะแว้ง แล้วก็มีอะไรๆ ที่คาดไม่ถึงเกิดขึ้นได้เสมอ อั๊วขอแต่เพียงว่าอย่าให้พี่น้องต้องถึงกับอาฆาตแค้นกันเลย”
“เฮียอย่าห่วงเลย สำหรับผม เลือดพี่เลือดน้องสำคัญกว่าสิ่งใด” ชาติชายยืนยันหนักแน่น
ooooooo
ค่ำวันเดียวกัน หลังจากขุดบ่อปลาที่สวนอาหารของเสี่ยกันอย่างเหน็ดเหนื่อย หรั่ง เท่ห์ โบ้และเช็งขี่มอเตอร์ไซค์กลับมาถึงชุมชนจานเดี่ยว พบว่าชาวบ้านหายหน้าไปหมด สอบถามจากเม่นเด็กขายพวงมาลัยได้ความว่าไปโรงพักกันหมด รวมทั้งก้อยด้วย เพื่อนซี้ทั้งสี่คนรีบบึ่งรถออกไปทันที
ครู่ต่อมา หรั่ง เท่ห์ โบ้และเช็งมาถึงโรงพักเห็นชาวชุมชนจานเดี่ยวยืนถืิอป้ายประท้วงตำรวจกันสลอน โดยมีผู้ใหญ่เงาะเป็นแกนนำ ส่วนก้อยกับพ่อแม่ของโบ้และคนอื่นๆ อีกหลายคนถูกจับอยู่ข้างใน สารวัตรสั่งให้นายดาบมาตามตัวแทนชาวชุมชนขึ้นไปเจรจากับตัวแทนเจ้าของที่ดิน บนโรงพัก...
ด้วยความสามารถและฉลาดคิดของหรั่งทำให้การเจรจาลุล่วง พวกชาวบ้านไม่ต้องย้ายออกจากชุมชนภายใน 7 วัน ผู้ใหญ่เงาะดีใจมาก รีบออกไปบอกพรรคพวกที่อยู่ข้างนอก เสียงโห่ร้องด้วยความดีใจดังลั่น สารวัตรอดชื่นชมหรั่งไม่ได้ นับเป็นโชคดีของชาวชุมชนจานเดี่ยวที่มีคนอย่างเขาอยู่ด้วย...
ขณะที่การเจรจาระหว่างชาวชุมชนจานเดี่ยวกับ ฝ่ายเจ้าของที่ดินจบอย่างราบรื่น แพรวาเขียนการ์ดถึงหรั่ง
“ถึงวีรบุรุษนิรนามของฉัน ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง ขอฝากของเล็กๆ น้อยๆ เพื่อตอบแทนการ ช่วยเหลืออันยิ่งใหญ่ครั้งนี้...แพรวา” หญิงสาววางปากกาแล้วเอาการ์ดใส่รวมกับเงินในซองจดหมาย...
อีกมุมหนึ่งของ บ้าน ภายในห้องนอนของเผ่าลาภ ประมุขของ M.S. Group. ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงอย่างอ่อนล้า เหนื่อยเหลือเกินกับการเป็นหัวเรือใหญ่ของบริษัท บ่นให้รำไพผู้เป็นภรรยาฟังว่า ถ้าตอนที่เขายังเป็นเด็กไม่หายจากโรคหืดหอบ ป่านนี้คงได้นอนสบายๆ อยู่บนเตียงไม่ต้องมาหน้าเครียดแบบนี้
“ไม่มีใครประสบความสำเร็จได้โดยไม่เหนื่อย หรอกค่ะ” รำไพปลอบใจพลางบีบนวดเนื้อตัวให้สามี
“คุณนี่ช่างเป็นกำลังใจที่ดีสำหรับผมจริงๆ”
รำไพ ท้วงว่าไม่ได้มีเธอคนเดียวที่คอยเป็นกำลังใจให้เผ่าลาภ แต่ยังมีแพรวาอีกคนหนึ่ง เขาไม่คิดว่าจะฝากฝังอะไรลูกได้ เพราะดูท่าแล้วไม่เห็นจะสนใจธุรกิจของครอบครัว รำไพเชื่อว่าถ้าเขาค่อยๆสอน ลูกคงเรียนรู้งานด้านนี้ได้ไม่ยาก เผ่าลาภหวั่นใจ พรุ่งนี้มีประชุมผู้ถือหุ้น ยังไม่รู้เลยว่าจะออกหัวหรือก้อย...
แม้จะเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวัน หรั่งไม่ลืมหยิบ กระดาษที่ตัดเป็นตัวการ์ตูนมาประกอบการเล่านิทานให้ก้อยซึ่งสีไวโอลินคลอตาม ฟัง แต่อยู่ๆ เธอก็วกเข้าเรื่องไม่มีเงินผ่าตัดดวงตา เพราะยังตามหาพ่อของหรั่งไม่เจอ ชายหนุ่มถึงกับหมดอารมณ์จะเล่านิทานต่อไป ก้อยแอบน้อยใจถามว่าตนเป็นภาระของเขามากใช่ไหม
“ใครบอกล่ะ...ไม่เลยสักนิด”
ก้อย แค่อยากมีดวงตาที่สามารถเห็นหน้าหรั่งได้สักสองสามนาทีเท่านั้น แล้วจะกลับมาตาบอดอีกก็ยอม เธออยากรู้ว่าเขาจะมีใบหน้าตรงกับที่คิดไว้ไหม หรั่งสงสารเธอจับใจ พยายามสร้างบรรยากาศให้ร่าเริง
“ถ้าอย่างนั้นหรั่งจะ เล่าให้ฟัง ก้อยฟังแล้วนึกภาพตามนะ...หรั่งเป็นคนหน้าแป้น คางแบนแขนคอก”เขาว่าพลางจับมือก้อยลูบไล้ไปตามส่วนต่างๆของร่างกาย ซึ่งไม่ตรงกับคำอธิบาย “จมูกบี้ ตาตี่เป็นตี๋ขี้เหร่ ฟันก็เหยิน ใครเดินผ่านเป็นต้องร้องยี้แล้วรีบหนีไปไกลๆ เฮ้อ...บุญของก้อยแล้วแหละที่ไม่ต้องเห็นหน้าค่าตาของหรั่ง”
ooooooo
สายวันถัดมา เสี่ยเจ้าของสวนอาหารมองบ่อปลาฝีมือเท่ห์อย่างงงๆ ไม่เห็นเหมือนรูปในมือถือที่เคยให้ดู เท่ห์อ้างว่านำรูปทุกรูปที่ให้ดูมารวมกัน จึงออกมาเป็นบ่อปลาที่เขาเห็นอยู่นี่ แล้วหันไปพยักพเยิดให้โบ้ปล่อยปลาคาร์พลงบ่อ เสี่ยสงสัยทำไมท่อน้ำถึงได้มากมายนัก แล้วชี้ไปยังท่อน้ำเส้นหนึ่งที่ยื่นออกมามากกว่าท่ออื่น
“ถ้าอั๊วจะไม่เอาท่อนี้ ต้องจ่ายอีกเท่าไหร่”
เช็งไม่คิดค่าบริการ คว้าเลื่อยมาตัดท่อน้ำที่ยื่นนั้นออกหน้าตาเฉย เท่ห์ให้นามบัตรเสี่ยไว้เผื่อมีอะไรติดขัดพวกตนยินดีบริการตลอด 24 ชั่วโมง เขารับนามบัตรไปดู สีหน้ายังงุนงงไม่หาย ครู่ต่อมา เท่ห์เดินนับเงินออกมาหากลุ่มเพื่อนซี้ที่รออยู่หน้าสวนอาหาร จัดสรรปันส่วนเงินค่าจ้างให้กับทุกคน หรั่งมองเงินในมือ แล้วบอกให้ทั้งสามคนไปกันก่อน ตนลืมหนังสือไว้ในร้าน เท่ห์ตะโกนไล่หลังให้เขาตามไปเจอที่ร้านอาหารเจ้าประจำ
อ่านละคร สุภาพบุรุษลูกผู้ชาย ตอนที่ 2 วันที่ 15 ก.ย. 56
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายบทประพันธ์โดย ศรัณยู วงษ์กระจ่างสุภาพบุรุษลูกผู้ชาย บทโทรทัศน์โดย เมจิก อีฟ
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายกำกับการแสดงโดย ศรัณยู วงษ์กระจ่าง
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายผลิตโดย บริษัท คลิกเทเลวิชั่น จำกัด
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายแนวละคร : ดราม่าเข้มข้น
สุภาพบุรุษลูกผู้ชายวันเวลาออกอากาศ ทุกวันจันทร์ และวันอังคาร เวลา 20.30 น.
ติดตามชมละครเรื่องสุภาพบุรุษลูกผู้ชายได้ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ