อ่านละคร ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 14 วันที่ 1 ต.ค. 56

อ่านละคร ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 14 วันที่ 1 ต.ค. 56

“ในเรื่อง ฉันต้องเล่นเป็นคนที่แอบชอบพระเอก แต่พระเอกมาชอบเพื่อนฉันซึ่งเป็นนางเอกของเรื่องโจ๊ก อ่านบทพระเอกนะ”

โจ๊กรับบทละครไปทำตามที่คุณหนูจ๋าบอก คุณหนูจ๋าจึงเริ่มซ้อม...

“พี่นุว่างคุยกับครีมไหมคะครีมมีเรื่องสำคัญที่ต้องบอกพี่”

“ว่ามาได้เลยจ้ะ”

“ครีมรักพี่ค่ะ...” โจ๊กที่เล่นเป็นนุใจเตลิดไปราวกับ ตัวเองเป็นพระเอกจริงๆ “ครีมรักพี่มานานแล้ว รักตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอกัน แต่ครีมไม่กล้าบอก เพราะกลัวพี่นุจะโกรธ” คุณหนูจ๋าจับมือโจ๊กตามบท “ทำไมพี่นุไม่พูดอะไรบ้างคะ”


โจ๊กถูกจับมือทั้งยังอยู่ใกล้กันอย่างไม่เคยใกล้มาก่อน อารมณ์เตลิดจนลืมตัว โน้มหน้าไปหอมแก้มคุณหนูจ๋าแล้วรีบผละออก คุณหนูจ๋ามองโจ๊กตะลึง

“เออ...คุณหนูจ๋า...ผม...”

โจ๊กอึกอักเมื่อได้สติ แต่ไม่ทันพูดอะไร ก็ถูกคุณหนูจ๋าตบหน้าอย่างแรง คว้าบทละครจากโจ๊กลุกออกไปน้ำตาคลอเบ้า สวนกับลุงจ๊อดที่เดินเข้ามาพอดี

“อ้าว...คุณหนูจ๋า...” ลุงจ๊อดทัก แต่ไม่ทันพูดอะไร คุณหนูจ๋าก็เดินเร็วๆ ออกไปแล้ว

ooooooo

คุณหนูจ๋าเดินอ้าวออกไปอย่างตกใจไม่หายตะลึง จนถึงกลางซอย สติค่อยสงบ จึงชะลอฝีเท้า เอามือลูบแก้มที่ถูกโจ๊กขโมยหอมยังอึ้งๆ กับสิ่งที่เกิดขึ้น

“คุณหนูจ๋าครับ” โจ๊กตามมาเรียก เมื่อคุณหนูจ๋าหยุดเดิน โจ๊กไปยืนข้างๆ พูดอย่างรู้สึกผิดมาก “ผมขอโทษ สิ่งที่ผมทำลงไป มันมาจากความรู้สึก ไม่ได้คิดไม่ดีกับคุณหนูจ๋านะครับ...ต่อไปนี้ ผมจะไม่มาให้คุณหนูจ๋าเห็นอีก...”

พูดแล้วโจ๊กหันหลังเดินจากไปเศร้าๆ คุณหนูจ๋าหันมองก่อนหันหลังเดินไปอีกทาง...

โจ๊กกับคุณหนูจ๋า ต่างหันหลังเดินไปข้างหน้า...แต่ยิ่งก้าวเดิน ก็ยิ่งห่างกันออกไปทุกที...

โจ๊กเก็บความรักที่ซื่อและบริสุทธิ์ของตนไว้ในหัวใจ...เดินจากคุณหนูจ๋าไปอย่างแสนเศร้า...

ooooooo

ห่านหาปลาเค็มไปทั่วครัวทุกซอกทุกมุมก็ไม่เจอ ปาดเหงื่อบ่นอุบอิบ บื้อนั่งยืดขาสบายๆ แต่ปากเสียบอกห่านให้ดมๆเอา เลยโดนด่าเป็นชุดหาว่าบ่นรบกวนสมาธิ

“อ่ะๆๆ เชิญๆ” บื้อพูดขำๆส่ายหน้าแบบเอาไงก็เอาเถอะแม่คุณ

แต่แล้ว บื้อเป็นฝ่ายเสียสมาธิเอง เมื่อยางรัดผมห่านหลุด ผมสลวยสยายลงมาดูงดงามราวกับนางแบบโฆษณายาสระผม บื้อมองอึ้ง ตกอยู่ในภวังค์ลุกเดินไปหาห่านไม่รู้ตัว มือหนึ่งประคองหน้าห่านขึ้นมา อีกมือใช้นิ้วโป้งปาดเหงื่อที่ขมับอย่างแผ่วเบา โน้มหน้าเข้าหาเหมือนจะจูบกัน

ทันใดนั้น ห่านสะดุ้งผลักบื้อกระเด็นถามดุดัน “เฮ้ย! จะทำอะไรน่ะ!!”

บื้อสะดุ้งหลุดจากภวังค์ แก้ตัวพัลวันแต่ติดอ่างอึกอัก พอดีเห็นหนังยางที่พื้น เลยก้มเก็บทำเฉไฉแก้เกี้ยวว่า

“ฉัน...ฉันก็...เห็นเธอร้อน...ยางมัดผมเธอหลุด...” แล้วทำเป็นกระชากห่านเข้าไปจะมัดผมให้ แต่ทำแรงแถมเก้ๆกังๆรวบผมหยาบๆบ่นว่าผมหรือหญ้าฟาง ทำไมมันเยอะอย่างนี้ ผู้หญิงผมเยอะแยะ ยาวด้วย น่าเบื่อ ปากทำเป็นบ่นแต่แอบดมผมห่าน พอถูกจับได้ก็แกล้งกระชากหางจุก บ่นต่อ “ดู๊...ยาวก็ยาว เหม็นก็เหม็น สระมั่งรึเปล่าเนี่ย”

ทั้งสองต่างทำเป็นทะเลาะกันกลบเกลื่อนความหวั่นไหวของตัวเอง แต่เพราะในใจมีอะไรต่อกัน จึงอด ไม่ได้ที่จะแขวะถึงอีกคนที่ต่างแอบหึง

หยอกกันแรงๆเขินๆจนมืด แต่ยังหาปลาเค็มไม่เจอ บื้อเลยโทร.ถามน้าตุ้มน้าเต๊ะ น้าทั้งสองกำลังคิดถึงพอดี น้าตุ้มดีใจ ถามโพล่งมาทันที

“ฮาโหล...ได้กันรึยัง ไอ้บื้อ?” บื้อสะดุ้งเฮือกถามว่าอะไรนะ น้าตุ้มเลยเฉไฉว่า “เจอรึยังปลาเค็มน่ะ”

“ก็เนี่ย!!จะโทร.มาถามเนี่ย น้าเก็บไว้ไหนล่ะครับ ห่านหาตั้งนานยังไม่เจอเลย”

“เอ่อ...” น้าตุ้มหันมองน้าเต๊ะที่โบกมือวุ่นวายทำนองว่าไม่ต้องหาแล้ว เลยบอกบื้อ “อ๋อๆๆ อ้าว...อะไรนะ ไอ้เต๊ะเจอแล้วเหรอ” น้าตุ้มโมเมพูดเองเออเองบอกบื้อว่า “อ๋อ...คนขับรถสองแถวที่น้าจ้างมา เขาเพิ่งเอามาส่งคืนเมื่อกี๊เอง” พูดแล้วตัดบทบอกบื้อว่าให้สองคนพักที่นั่นสักคืนเพราะดึกแล้ว ขับรถกลางคืนอันตราย ทำเป็นเผลอบอกว่า “เอ็งกับหนูห่านค้างเสียที่บ้านน้านั่นแหละนะ จะได้ได้กันเสียที”

“อะไรนะครับ!” บื้อตกใจอีกครั้ง

“ปล่าวววว น้าก็ว่า...จะได้พักผ่อนนอนหลับเอาแรง ตื่นเช้ามาค่อยขับรถกลับบ้านกัน บื้อว่าดีไหม”

บื้ออึกอักอ้ำอึ้ง เหลือบมองห่านที่ยืนเท้าเอวมองอยู่ ส่วนน้าตุ้มก็เร่งรัดเอาคำตอบยิกๆ

ooooooo

คุณชายอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

ถูกรื่นฤดีบังคับให้แต่งงานกับดาหลา เพราะฝ่ายนั้นอ้างว่าเสียหายแล้วคุณชายต้องรับผิดชอบ ในขณะที่คุณชายยังรักห่านอยู่เต็มหัวใจ

คนที่ต้องรับฟังความทุกข์ใจของคุณชายคือน้องนุชตามเคย ซักถามคุณชายว่าคืนนั้นที่มีอะไรกับดาหลาจำอะไรได้บ้างไหม คุณชายนิ่งทบทวนความจำ บอกได้แค่ว่า

“ตื่นมา...ฉันก็เห็นเขานั่งร้องไห้อยู่ที่ปลายเตียงแล้ว” น้องนุชถามว่าคืนนั้นของเขาเป็นครั้งแรกใช่ไหม ทำเอาคุณชายเขิน “ไอ้บ้า!! ครั้งแรกสิวะ ครั้งแรกแล้วก็ครั้งเดียวด้วย...ถามทำไม”

“ครั้งแรก...แล้วก็ครั้งเดียว” น้องนุชพึมพำ ใจนึกถึงคืนที่เห็นดาหลาไปซื้อยาคุมนึกอยากจะบอกคุณชาย แต่สุดท้ายก็ไม่พูด บอกคุณชายว่าไม่มีอะไร แค่ถามดูเท่านั้น

“ไอ้บ้านี่ ทะลึ่ง!! คนกำลังกลุ้มๆอยู่ด้วย” คุณชายด่าแล้วนั่งกลุ้มต่อ

น้องนุชนิ่งคิดทบทวนถึงดาหลาอยู่เงียบๆ...

ในขณะที่คุณชายกำลังกลุ้มหนักนั้น ดาหลาที่ใส่แว่นดำใส่หมวกอำพรางใบหน้าตัวเอง กำลังอยู่ในบ่อนกับโชค

เธอโวยวายโชคที่เล่นเสียว่า “บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าแทงหมด อย่าหมด ก็ไม่ฟัง!!” กลับถูกโชคด่าว่าตนซวยเพราะเธอที่พูดมากหนวกหูรำคาญ ไล่จะไปไหนก็ไป ดาหลาที่ถือว่าตัวเองเป็นคนหาเงินย่อมมีอำนาจเหนือกว่า แว้ดใส่โชคว่า “นี่!! มีเงินเล่นนี่เพราะฉันนะ ยังจะกล้ามาขึ้นเสียงอีกเรอะ?” เธอเสียงดังจนทุกคนหันมองขำๆ ทำให้โชคเสียหน้า เลยแสดงอำนาจตบดาหลาจนหัวทิ่ม ตวาดด่าแก้หน้าตัวเองว่า...

“นี่ไง ทำไมจะไม่กล้าละนังนี่!!” ไม่เพียงเท่านั้น ยังบีบแก้มดาหลายกเงยหน้าขึ้น ตะคอกใส่ “จะบอกอะไรให้นะแทนที่จะมาหาเรื่องเจ็บตัวแบบนี้ ฉันว่าเธอรีบไป

ไถเงินไอ้คุณชายไฮโซหน้าโง่นั่นมาให้ฉันถอนทุนคืนดีกว่าไป๊!”

โชคผลักดาหลาจนเซถลา เธอมองเขาทั้งโกรธ ทั้งกลัว

ooooooo

ห่านตกใจเมื่อรู้ว่าน้าตุ้มให้สองคนนอนค้างที่บ้านก่อนพรุ่งนี้ค่อยกลับ เธอโวยวายจนบื้อเสียงดังใส่อย่างรำคาญว่า

“ตกใจเว่อร์ไปรึเปล่าเธอน่ะ ทำยังกะฉันอยากจะนอนนักนี่”

ห่านพาลว่าที่หายหัวไปกับคุณน้องนุชทั้งคืนนั้นอยากมากใช่ไหม บื้อชะงัก พอนึกได้ว่าคืนนั้นเขากับน้องนุชปรับทุกข์กันอยู่ริมน้ำจนดึกแล้วน้องนุชจึง
ขับรถพาไปส่งบ้าน เอะใจถามห่านว่ารู้ได้ยังไงว่าตนไปกับ น้องนุชทั้งคืน ห่านจะบอกว่าแอบเห็นก็กลัวเสียฟอร์ม เลยปดว่า ลุงจ๊อดเป็นคนบอก

บื้อถามว่าทำไมลุงจ๊อดต้องบอกเธอด้วย คราวนี้ห่านแก้ตัวไม่ทันเลยแกล้งทำเป็นง่วงบ่นเมื่อยเนื้อเมื่อยตัวไปหมดทั้งเหนื่อยทั้งเพลีย สารพัดอาการประดังประเดเข้ามา

“พอเลย!!” บื้อรู้ทัน ห่านเดินเลี่ยงไปบอกว่าไปนอนดีกว่า ถูกบื้อกระชากเซมาจนตัวเกือบติดกันสั่ง “กลับ!! กลับบ้าน ฉันจะไม่ค้างที่นี่!!”

ห่านจึงจำต้องออกมาขึ้นรถตุ๊กๆของลุงจ๊อดหน้าบอกบุญไม่รับ บื้อแกล้งขับกระตุกๆพุ่งปรู๊ดไปข้างหน้าแล้วเบรกเอี๊ยดกะทันหัน จนห่านคะมำคุกเข่าลงไปกองที่พื้น พอลุกขึ้นได้ก็ตะโกนใส่หูบื้อ

“ไอ้บ้า!! ไอ้บ้าบื้อ!!! นึกจะเบรกก็เบรก!! ฉันคอหักตายไปจะทำยังไง”

บื้อเอานิ้วอุดหู แล้วคว้าคอห่านลากเข้าไปตะโกนใส่หูเอาคืน...

อ่านละคร ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 14 วันที่ 1 ต.ค. 56

ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ บทประพันธ์โดย ภาคินัย บทโทรทัศน์โดย ปณธี
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ กำกับการแสดงโดย พีรพล เธียรเจริญ
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ สร้างสรรค์โดย อรพรรณ วัชรพล
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ เป็นละครโทรทัศน์แนว คอมเมดี้
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ออกอากาศทาง สถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7
ที่มา ไทยรัฐ