อ่าน ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 13 วันที่ 25 ก.ย. 56
ดาหลาวางแผนที่จะทำให้คุณชายเกลียดและตัดขาดจากห่าน ด้านหนึ่งให้พวกแอปเปิ้ลหาเรื่องห่านในห้างฯ อีกด้านตัวเองก็ทุ่มเททอดกายหมายจับคุณชายให้อยู่หมัดแอปเปิ้ลกับพวกหาเรื่องห่าน รุมกันด่าห่านว่าเป็น 18 มงกุฎเป็นไฮโซกำมะลอไล่ให้ออกไป! ออกไป!! จนเกิดทะเลาะตบตีกัน พรเพ็ญห้ามไม่ไหวให้คนไปตามคุณชายมา ห่านเอาบัตรพนักงานคืนให้ ถูกคุณชายด่าอย่างรุนแรงว่าหลอกตน ทำให้ตนผิดหวัง บื้อทนไม่ได้พุ่งเข้าชกหน้าด่า
“ไอ้สารเลวเอ๊ย มีแต่เงินไม่มีสมอง ไม่รู้เลยรึไงว่าผู้หญิงคนนี้ยอมทำเรื่องแย่ๆ เพราะอะไร เพราะใคร เพราะ เขารักคุณไง เขารักคุณ ชัดไหม ก่อนจะด่าเขา ก่อนจะไล่เขาก็เข้าใจเสียใหม่ด้วย ถึงเขาจะไม่ได้รวยเหมือนคุณแต่เขารักคุณ!! เป็นคนเท่ากัน อย่ามาดูถูกหัวใจกันแบบนี้”
ต่อมา น้องนุชแนะนำบื้อให้ไปเล่นดนตรีและร้องเพลง ทำให้บื้อมีความสุขมากที่ได้ทำงานที่ใจรัก
ฝ่ายดาหลา วางแผนจับคุณชายเป็นการทิ้งไพ่ ใบสุดท้าย เมื่อรู้ว่าคุณชายไปดื่มจนเมาก็พาไปนอนแล้วโมเมว่าตนตกเป็นของคุณชายแล้ว คุณชายจึงถูกรื่นฤดีบังคับให้ต้องรับผิดชอบด้วยการแต่งงานกับดาหลา
แต่เพราะคุณชายไม่ได้รักดาหลา เมื่อคิดถึงที่ถูกบิื้อชกและด่า คุณชายยิ่งเสียใจ คืนนี้จึงไปหาห่านที่บ้านเช่า เอ่ยอย่างรู้สึกผิดว่า
“ที่ผ่านมาผมขอโทษ ผมมันโง่ ไม่มีสมอง อย่างที่คุณบื้อว่าจริงๆ โง่ขนาดที่ว่าไม่รู้ใจตัวเอง ไม่รู้ว่าตัวเองรักใคร...ห่าน ผมรักคุณ...ผมรักคุณ...” แล้วคุณชายก็ขอให้ห่านมาเริ่มต้นกันใหม่ ให้โอกาสตนอีกสักครั้งได้ไหม? ห่านจะติงเรื่องดาหลา คุณชายก็ชิงพูดขึ้นก่อนว่า “เรื่อง คุณดาหลา...ผมรู้ดีว่าผมพลาด แต่ถ้าคุณห่านให้โอกาสผม ครั้งนี้ผมจะตั้งใจทำทุกอย่างให้ดีที่สุด เพื่อเราสองคน...”
เมื่อคุณชายกลับไปบอกรื่นฤดี ก็ถูกโวยวายว่าทำอะไรไม่เห็นแก่หน้ากัน ถึงขั้นประกาศไม่ต้องมาเรียกตนว่าแม่อีกต่อไป ชนะศึกเห็นท่าเรื่องจะลุกลามจึงขอให้ไปพักผ่อนกันก่อน เรื่องอื่นพรุ่งนี้ค่อยมาว่ากัน
การตัดสินใจของคุณชาย ทำให้รื่นฤดียิ่งแค้นและเกลียดชังห่าน พูดอย่างอาฆาตว่า
“ความฝันของฉันกลับต้องมาสะดุดเพราะอีนังเด็กห่าน 18 มงกุฎนั่น...ไม่มีวัน...ฉันไม่มีวันให้นังเด็กห่านมาดับฝันฉันเป็นอันขาด”
ooooooo
ห่านห่วงความรู้สึกของบื้อ คืนนี้มายืนมองไป หน้าบ้าน ดึกแล้วยังไม่เห็นบื้อกลับก็ยิ่งเป็นห่วง
แต่ไม่นาน รถน้องนุชก็ขับมาจอดที่หน้าบ้าน ห่านใจหายวาบ หลบวูบแอบดู น้องนุชและบื้อต่างขอบคุณที่อีกฝ่ายอยู่เป็นเพื่อนในยามที่หัวใจเจ็บปวด...เศร้าหมอง น้องนุชโผเข้ากอดบื้อร้องไห้อย่างสุดที่จะอดกลั้นต่อไปได้ บื้อกอดตอบตบหลังน้องนุชเบาๆ ปลอบใจ ต่างให้กำลังใจให้สู้ๆ ก่อนที่น้องนุชจะขับรถกลับไป
ห่านที่คอยบื้ออยู่และหลบแอบดูทั้งสองกอดและ ล่ำลากันอย่างอาวรณ์ ก็น้ำตาไหลออกมาไม่รู้ตัว...
รื่นฤดีโกรธคุณชาย จึงมอบอำนาจให้ดาหลาจัดการเรื่องต่างๆของห้างในฐานะสะใภ้บีเคเค พลาซ่า ดาหลาบีบจนพรเพ็ญต้องลาออก บรรดาลูกน้องพากันร้องไห้ระงมด้วยความอาลัยรักพรเพ็ญ มีแต่แอปเปิ้ล ปีโป้และจีจี้สามตัวแสบที่มายืนตะโกนไล่พรเพ็ญ จนเกือบมีเรื่องกับเจ๊มะพร้าว
เมื่อดาหลาขึ้นมามีอำนาจ เธอใช้อำนาจตาม อำเภอใจ นอกจากบีบให้พรเพ็ญลาออกแล้ว ยังแกล้งย้ายเจ๊มะพร้าวจากแผนกขายเครื่องสำอางมาเเผนกขายรองเท้าด้วย
ooooooo
ห่านเศร้าเหมือนคนอกหักอย่างไม่รู้ตัว ไปยืนมองบ้านบื้อเหมือนรอคอยอะไรอยู่ บื้อเดินมาข้างหลังถามว่ามองอะไร?
ห่านหันกลับมารู้สึกอายมากที่ถูกจับได้ แกล้งทำหน้าขรึม ปฏิเสธว่าไม่ได้มอง บื้อพยักหน้าหงึกแล้วส่งถุงให้ ห่านทำจมูกได้กลิ่นเดาว่า “กลิ่นเหมือนหมูปิ้ง”
ถูกบื้อแซวว่าจมูกดีเหมือนปาก ห่านเลยด่าคืน “นายสิ ไอ้ปากปีจอ!”
บื้อตะปบถุงไว้ หยอกว่าอย่ากินเลย แต่ห่านไวกว่าตะปบกลับ ถามว่า “นายอุตส่าห์ตั้งใจซื้อมาฝากนี่ใช่ไหม”
“เหลือเว้ย กินเหลือ ไม่มีใครอยู่บ้านจะให้ไอ้ด่างก็เสียดาย” บื้อหยอกแรงจนห่านฟังแล้วจุก บ่นอย่างน้อยใจว่า
“ปากหมาใหญ่แล้วนะ...จะพูดอะไรก็นึกถึงใจกันบ้าง ก็รู้ว่าไม่ใช่คนสำคัญอะไร แต่ก็ดูแลกันหน่อย” พูดจบก็โยนถุงคืนเดินตุปัดตุป่องไป
บื้อมองตามงงๆ เมื่อหิ้วถุงหมูปิ้งตามไปเจอ บื้อถามว่าเป็นอะไร ห่านหันมาแว้ดใส่ว่า คำก็บ้าสองคำก็หมา จะด่าอะไรอีกก็ด่ามาเลย เดี๋ยวนี้ตนไม่มีอะไรดีสักอย่าง บื้อถามว่าเป็นอะไร เมื่อก่อนเคยพูดกันแรงกว่านี้ไม่เห็นเป็นไรแล้วตอนนี้ทำไม??
“ตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้วนี่ ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปหมดแล้วนี่!! ไอ้บื้อบ้า!!!” ห่านด่าน้ำตาคลอ
บื้อทนใจไม่ไหวดึงห่านเข้าไปจูบอย่างแรง แล้วผลักออกจ้องหน้า ต่างคนต่างมองกันนิ่งงัน
“นาย...นายทำอะไรน่ะ” ห่านถามเสียงประหม่า
“ก็...ก็...” บื้อนึกไม่ออก ยิ่งพูดไม่ออกก็ยิ่งประหม่า ใจก็ยิ่งเต้นแรง สุดท้ายโพล่งออกไปว่า “ก็...เอาหมาออกจากปากเธอไง” แล้วทำแก้เกี้ยวส่งถุงหมูปิ้งให้ ห่านรับไป บอกขอบใจเดี๋ยวค่อยกิน
บื้อพยักหน้าบอกไปก่อนนะ ห่านพยักหน้าขอให้ โชคดี ต่างแยกกันไปอย่างเก้อเขิน พอแยกกันไปแล้วห่านลูบปากตัวเองพึมพำอย่างไม่หายตื่นเต้น “อะไรอ่ะ??” ส่วนบื้อตบปากตัวเองด่า “ไอ้บื้อ...ไอ้ซื่อบื้อ...”
ครู่หนึ่ง เจ๊มะพร้าวกลับจากทำงานมาหาห่าน พอเห็นหมูปิ้งที่ห่านเอาใส่จานวางไว้ก็จะกิน ถูกห่านห้ามเสียงหลง
“ไม่ได้...ห้ามกิน” พอเจ๊ถามว่าทำไมหวงหรือ ห่านปดว่า “เปล่า มันนานแล้ว อย่ากินเลยเดี๋ยวท้องเสีย”
ooooooo
รื่นฤดีพอใจมากที่ดาหลาจัดการเด็ดขาดกับคนที่เป็นพวกห่าน ชมดาหลาประชดคุณชายว่า
“ยังไงแม่ก็ฝาก บีเคเค พลาซ่า ไว้กับหนูดาหลาด้วยนะจ๊ะ ตอนนี้เห็นทีหนูดาหลาจะเป็นที่พึ่งเดียวของแม่เสียแล้ว เพราะลูกตัวเอง มันดันพึ่งไม่ได้”
คุณชายมองแม่อึ้ง ส่วนชนะศึกติงว่าชักจะไปกันใหญ่แล้ว ถูกรื่นฤดีสวนทันควันว่า
“ฉันไม่สน ห้าง บีเคเค พลาซ่า เป็นสมบัติเก่าแก่ของตระกูลฉัน ฉันจะทำอะไรยังไงมันก็เรื่องของฉัน”
“อ้าวววว...ถ้าพูดแบบนี้ ก็แล้วแต่คุณก็แล้วกัน” พูดแล้วเดินออกไปเลย คุณชายเองก็เครียดเดินเข้าไปหาแม่ แต่รื่นฤดีไม่สนใจหันไปชวนดาหลากับดารัณไปทานข้าวกัน แล้วพากันลุกไปทิ้งคุณชายยืนเซ็งอยู่ตรงนั้น
ooooooo
คืนนี้ ขณะเจ๊มะพร้าว ห่าน และแหม่มนั่งจกส้มตำกันไปคุยกันไป ห่านเสียใจโทษว่าเป็นเพราะตนคนเดียวทำให้ทุกคนเดือดร้อนกันไปหมด
“บ้า เกี่ยวอะไรกับแกไอ้ห่าน” แหม่มเสียงดัง
“จริง!! อย่างคุณผู้จัดการน่ะ คงเพราะไปเหยียบตาปลานังแบหราเข้าให้ถึงได้ซวย จะโดนย้ายไปแผนกแม่บ้าน แกก็เลยลาออก ไม่เกี่ยวกับแกหรอกนังห่าน” เจ๊มะพร้าวบอก
“แล้วเจ๊กับไอ้แหม่มล่ะ โดนย้ายไปขายรองเท้า เกี่ยวไหม?” เห็นทั้งสองเงียบ ห่านส่ายหน้าบ่นตัวเอง “ไม่น่าคบเลยจริงๆ คนอย่างฉัน”
“ไอ้บ้า!!”เจ๊กับแหม่มด่าพร้อมกัน แล้วเจ๊ก็ปลอบใจว่า “คนเรามันก็มีช่วงพลาด ช่วงหน้ามืดตามัวกันได้ทุกคนล่ะวะ มีใครหน้าไหนไม่เคยทำผิดพลาด อยู่ที่ว่า ผิดแล้วลุกขึ้นแก้ไขรึเปล่า”
“ใช่!! เคยได้ยินใช่ไหม คนดีชอบแก้ไข คนจัญไรชอบแก้ตัว” แหม่มเสริม เจ๊อารมณ์ขึ้นบอกว่าคิดแล้วอยากตื้บพวกที่ผลักคนอื่นล้มแล้วกระทืบซ้ำจริงๆ แหม่มคาดว่า “ตอนเด็กๆ มันต้องมีปัญหา พ่อแม่ไม่รักถึงได้อยากเห็นคนอื่นเขาเจ็บปวด”
“ถูก ดูไอ้ห่านซิ ไม่มีพ่อไม่มีแม่แท้ๆ แต่มันยังไม่เห็นจะเคยอิจฉาใคร” เจ๊เผลอพูดออกมา พอถูกแหม่มตีเพียะก็สะดุ้งทำเป็นไอแคกๆ บ่นว่าปูเค็มติดคอ แหม่มมองห่านอย่างเป็นห่วงความรู้สึก แต่ห่านยิ้มให้พูดอย่างเข้มแข็งว่า
อ่านละคร ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 13 วันที่ 25 ก.ย. 56
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ บทประพันธ์โดย ภาคินัย บทโทรทัศน์โดย ปณธีละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ กำกับการแสดงโดย พีรพล เธียรเจริญ
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ สร้างสรรค์โดย อรพรรณ วัชรพล
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ เป็นละครโทรทัศน์แนว คอมเมดี้
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ออกอากาศทาง สถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7
ที่มา ไทยรัฐ