อ่านละคร ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 10 วันที่ 15 ก.ย. 56

อ่านละคร ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 10 วันที่ 15 ก.ย. 56

คุณชายโทร.ไปชวนฮันนี่ไปชลบุรีด้วยกัน ห่านตอบตกลงทันทีแต่นัดพบกับคุณชายที่นั่นเลย

พอแหม่มรู้ก็ถามว่าเธอจะไปทำงานแล้วจะปลีกตัว ไปหาคุณชายได้ยังไง ห่านพูดเสียงอ่อยว่าพอได้ยินเสียงอ้อนๆของคุณชายก็ปฏิเสธไม่ลง แหม่มได้แต่มองเพื่อนอย่างอ่อนใจ

เมื่อคุณชายกลับถึงบ้าน รื่นฤดีบอกว่าจะให้ดาหลา ไปชลบุรีด้วย เขาติงว่าดาหลาเป็นพนักงานฝึกหัดไม่ใช่พนักงานประจำและพนักงานที่จะไปกันนี้ก็เป็นพวกพนักงานดีเด่นด้วย แต่รื่นฤดีก็หาเหตุผลให้ดาหลาไปสัมมนาจนได้


ชนะศึกดักพบคุณชายแถวห้องรับแขกพร้อมนายสมคนขับรถ เพื่อให้นายสมเล่าเรื่องที่รื่นฤดีกับดาหลาและดารัณให้ขับรถไปที่บ้านคุณหนูจ๋าวันนี้ แล้วเตือนคุณชายว่า

“แม่แกคงจะไปจับผิด ท่าทางแม่แกสงสัยหนูฮันนี่ ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ไม่รู้จงเกลียดจงชังอะไรเขานักหนา พ่อว่าแม่เขาไม่หยุดเท่านี้แน่ เขาต้องทำอะไรที่มันรุนแรงมากขึ้น ต่อไปนี้ถ้าแม่เขาพูดอะไร ลูกห้ามเชื่อเด็ดขาด ถึงจะมีหลักฐาน ลูกก็ต้องห้ามเชื่อ เพราะหลักฐานมันทำปลอมกันขึ้นมาได้”

“ครับพ่อ” คุณชายรับคำอย่างไม่สบายใจ

ooooooo

คณะที่จะไปสัมมนามารวมตัวกันที่หน้าห้างฯ เตรียมขึ้นรถ กลุ่มแอปเปิ้ลแข่งกันแต่งตัวโป๊จนพรเพ็ญสั่งให้ไปเปลี่ยนใหม่ แต่คุณชายบอกว่าไม่เป็นไร ไม่อยากให้ตึงเครียด เราไม่อยากให้คิดว่าไปทำงานให้คิดเสียว่าไปเที่ยวกันดีกว่า

บื้อกับโย่งวิ่งอ้าวมาขึ้นรถ ขอโทษที่เกือบช้าเพราะมัวแต่เอาจักรยานไปฝากก่อนมา

พวกแอปเปิ้ลกรี๊ดกร๊าดดีใจที่ได้แต่งตัวโชว์ ห่านกับแหม่มแอบมองอย่างสมเพช ระหว่างทยอยกันขึ้นรถนั่นเอง คุณชายได้รับโทรศัพท์จากดาหลา บอกให้รอด้วย อีกไม่เกินห้านาทีตนก็จะถึงแล้ว แต่พอวางสายจากดาหลา คุณชายสั่งคนขับรถทันที

“ออกรถเลย”

“ซอรี่...ขอโทษนะคะทุกคนที่ดาหลามาช้า” ดาหลาโผล่พรวดมาขึ้นรถทันในเสี้ยววินาที พอขึ้นรถก็ควงแขนคุณชายหมับ ทำเอาคุณชายเซ็ง

ooooooo

ไปถึงโรงแรมที่ชลบุรี...เมื่อพรเพ็ญแจกกุญแจห้องพักแล้ว ดาหลามารยาทำเป็นมึนหัว อ้อนให้คุณชาย พาไปส่งที่ห้องพัก น้องนุชรู้ทันเลยอาสาไปส่งแทน ทำให้ดาหลาไม่พอใจมาก

ห่านเห็นดาหลาอ้อนคุณชายก็มองอย่างไม่พอใจ จนบื้อเตือนให้ระวังกิริยาด้วย เพราะพวกแอปเปิ้ลจับตาดูเธออยู่

“ไม่มีทาง ฉันเนียนอยู่แล้ว” ห่านตอบอย่างเชื่อมั่น ตัวเองมาก

ฝ่ายดาหลา พอน้องนุชพาเดินไปเพียงพ้นสายตา คุณชายเธอก็สะบัดตัวออกบอกว่าตนเดินเองได้ น้องนุชถาม ดักคอว่าหายมึนหัวแล้วหรือ เร็วดีจัง ถูกดาหลาสวนกลับทันทีว่า

“นึกว่าฉันไม่รู้เหรอว่าคุณคิดจะทำอะไร คิดจะกีดกันฉันกับคุณชายเพราะจะเก็บไว้กินเองล่ะสิ”

น้องนุชอึ้งไปอย่างคิดไม่ถึงว่าดาหลาจะหยาบคายได้ขนาดนี้ พอตั้งสติได้ก็พูดอย่างนุ่มนวลแต่เจ็บลึกว่า

“ตอนแรก ฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมชายถึงไม่ชอบคุณ ทั้งๆที่คุณเป็นคนสวย แต่ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว คุณเป็น ประเภทสวยแต่รูปจูบไม่หอม บางครั้งความสวยก็ไม่ช่วยอะไร ถ้าภายในจิตใจของคุณมีแต่ความคิดอกุศล ชอบดูถูกคนอื่น”

“หยุด!! คุณไม่มีสิทธิ์มาว่าฉัน และอย่าคิดนะว่าการที่คุณเป็นเพื่อนสนิทกับคุณชาย จะทำให้คุณทำอะไรก็ได้ เลิกยุ่งเรื่องของฉันกับคุณชายได้แล้ว”

“คุณต่างหากที่ต้องเลิกยุ่งกับชาย ชายไม่ได้รักคุณ ยอมรับความจริงข้อนี้แล้วตัดใจเสียเถอะนะคะ”

“ฉันไม่เลิก! คุณชายต้องเป็นของฉันคนเดียวเท่านั้น” พูดจบเธอเอาคีย์การ์ดเปิดประตู พอเข้าห้องก็ปิดประตูปังใส่หน้าจนน้องนุชสะดุ้ง แล้วส่ายหน้าอย่างเอือมระอา

ooooooo

งานสัมมนาในหัวข้อ “การเป็นนักบริการที่ดี” เริ่มขึ้นแล้วโดยมีน้องนุชเป็นผู้อบรมสัมมนา น้องนุชพูด ออกตัวเมื่อคุณชายแนะนำอย่างยกย่องว่า

“ฉันไม่ได้เป็นสุดยอดนักบริการอย่างที่คุณชายพูดหรอกนะคะ ฉันแค่ทำหน้าที่ของฉันให้เต็มที่ในทุกๆ งานที่ได้รับมอบหมายก็เท่านั้น เรามาเริ่มกันเลยนะคะ”

ผ่านการอบรมสัมมนาไปหลายชั่วโมง พนักงานเริ่มมีง่วงบ้าง สัปหงกบ้าง น้องนุชจึงจัดให้เล่นเกมวิ่งผลัดสามขาแก้ง่วงกัน มีเงินรางวัล 5,000 บาท สำหรับทีมที่ชนะ

การแข่งขันแบ่งเป็นสองทีม ทีมแรกมีบื้อ โย่ง ห่าน และแหม่ม ส่วนอีกทีมมีแอปเปิ้ล ปีโป้ และจีจ้า ยังขาดอีกคนหนึ่ง ดาหลาจับได้ไม้สั้นเหมือนกับพวกแอปเปิ้ลเลยต้องเข้าทีมด้วย เธอจะไม่ยอมเล่น ถูกแอปเปิ้ลขู่ว่าไม่ได้ กฎต้องเป็นกฎ เธอจึงจำใจต้องเข้าแข่งด้วย

ระหว่างการแข่งขัน เธอวี้ดว้ายตลอดเวลา เดี๋ยวโดนทรายบาดเท้า เดี๋ยวน้ำทะเลเข้าปาก

แอปเปิ้ลยังจับตาดูห่านอย่างจับผิด จังหวะหนึ่งห่านทำแว่นหลุด แอปเปิ้ลแวบขึ้นมานิดหนึ่งรู้สึกคุ้นๆ กับใครบางคน และที่ทำให้แอปเปิ้ลสะดุดตาอย่างมากคือ สร้อยคอคล้องแหวนเพชรของห่านหลุดออกมานอกเสื้อ แอปเปิ้ลจิกตามองอย่างจับพิรุธ จำได้แม่นว่าแหวนเพชรวงนี้เหมือนแหวนของคุณชาย

ผลการแข่งขันคือ ทีมของห่านชนะ ทำให้ดาหลาถึงกับปรี๊ดแตกตะโกนลั่น

“ฉันเล่นแทบตาย! แล้วก็แพ้งั้นเหรอ!! ทุเรศ ทุเรศที่สุด!!”

ส่วนห่านก็ได้รับบาดเจ็บมีแผลที่ข้อศอก บื้อจึงขอ อนุญาตพาเธอไปทำแผล น้องนุชตามมาดูห่านด้วยความเป็นห่วงทำให้ห่านอดพูดเหน็บบื้อไม่ได้ แต่น้องนุชยืนยันว่าตนกับบื้อเป็นแค่เพื่อนกัน พูดให้ห่านสบายใจแล้วจึงเดินกลับไป แต่ห่านก็ยังพูดให้บื้อปวดใจว่า

“ถ้านายชอบคุณน้องนุชจริงๆฉันจะช่วยนาย เป็นการตอบเเทนที่นายช่วยเรื่องฉันกับคุณชาย”

แอปเปิ้ลเจ็บใจที่แพ้ทีมห่าน แต่สิ่งที่ครุ่นคิด ตลอดเวลาคือ รู้สึกว่าห่านคล้ายกับฮันนี่มาก ซ้ำยังมีแหวนเพชรเหมือนของคุณชายอีก แต่ก็บอกกับตัวเองว่าไม่น่าเป็นไปได้ ตนอาจคิดมากไปเองก็ได้

ooooooo

ดาหลาถูกดารัณเรียกไปตำหนิที่แสดงกิริยา ไม่เหมาะสมต่อหน้าคุณชาย เธอจึงไปขอโทษคุณชาย แล้วชวนไปเดินเล่นกัน คุณชายให้เธอไปรอที่สระน้ำ เดี๋ยวจะตามไป

ส่วนห่าน เมื่อใกล้เวลานัดกับคุณชาย แหม่มก็เอากระเป๋าใช่ชุดของฮันนี่พากันไปที่ห้องน้ำหญิง จัดการแปลงร่าง เป็นฮันนี่ เมื่อแหม่มดูต้นทางปลอดภัยดีแล้วห่านจึงออกมา

“โชคดีล่ะ กลับมาให้ทันปาร์ตี้บาร์บีคิวตอนหัวค่ำด้วยนะ” แหม่มอวยพร มองสำรวจให้เพื่อนอีกทีเตือน “แหวนแกล่ะ” ห่านจึงเอาแหวนเพชรจากสร้อยมาใส่ที่นิ้วนางขวาและเอาสร้อยใส่ที่คอตามเดิม เสร็จก็พอดีเห็นคุณชายเดินมา เลยรีบแยกกับแหม่มไปหาคุณชาย คุณชายถามว่ารอนานไหม ชวนไปเดินเล่นที่ชายหาดและไปดูพระอาทิตย์ตกด้วยกันไหม?

“ค่ะ คุณชายไปไหน ฮันนี่ก็ไปทุกที่แหละค่ะ”

“แฟนผมน่ารักที่สุด” คุณชายก้มบอกเบาๆ จนห่านเขิน แล้วคุณชายก็จูงมือห่านเดินไปด้วยกัน

น้องนุชได้ยินบื้อบอกว่ามาเกือบไม่ทันรถออกเพราะมัวเอาจักรยานไปฝาก จึงโทร.ชวนบื้อไปขี่จักรยาน เล่นกัน

ooooooo

โจ๊กอยู่่บ้านเหงาๆ นั่งคิดถึงคำพูดของบื้อที่พูดถึงเรื่องความรักที่ว่า

“ความรักเป็นเรื่องของคนสองคน คนอื่นไม่เกี่ยว คนเดียวที่โจ๊กต้องแคร์ก็คือ คนที่โจ๊กรักเท่านั้น”

ดังนั้น โจ๊กตัดสินใจไปหาคุณหนูจ๋าที่บ้าน พอคุณหนูจ๋ามาเปิดประตูให้ โจ๊กก็ใจเต้นแรงจนยืนกระสับกระส่าย พอคุณหนูจ๋าถามว่า “มีเรื่องสำคัญอะไรจะคุยกับหนูจ๋า?” โจ๊กก็ตัดสินใจโพล่งออกไปว่า

“ผม...ผมชอบคุณหนูจ๋าครับ!”

“โจ๊กพูดอีกทีได้ไหม” คุณหนูจ๋าทำหน้าบอกไม่ถูก

“คือ...ผม...ผม...ผมชอบคุณหนูจ๋าครับ ที่ผมตัดสินใจบอกเพราะมันค้างคาใจผมอยู่นานแล้ว ได้พูดออกไป ก็ทำให้สบายใจขึ้นจริงๆ”

“โจ๊ก...คือหนูจ๋าว่า...เราเป็นเพื่อนกันดีกว่านะ”

“ผมรู้ครับ ผมเองก็ไม่ได้หวังจะให้คุณหนูจ๋าชอบผม ผมแค่อยากให้คุณหนูจ๋าได้รู้ไว้ ถ้ายังไงก็...อย่าไม่คุยกับผมนะครับ เรายังเป็นเพื่อนกันอยู่ ผมไปนะครับ”

โจ๊กยิ้มให้คุณหนูจ๋าแล้วเดินออกไปอย่างตัวเบาเลยทีเดียว คุณหนูจ๋ามองตามโจ๊กไปอย่างไม่หายงง...

อ่านละคร ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 10 วันที่ 15 ก.ย. 56

ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ บทประพันธ์โดย ภาคินัย บทโทรทัศน์โดย ปณธี
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ กำกับการแสดงโดย พีรพล เธียรเจริญ
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ สร้างสรรค์โดย อรพรรณ วัชรพล
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ เป็นละครโทรทัศน์แนว คอมเมดี้
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ออกอากาศทาง สถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7
ที่มา ไทยรัฐ